Rejestracja rysów i zapamiętywanie twarzy drugiej osoby

Bardzo często zauważamy, że osoby z zespołem Aspergera nie rozpoznają innych osób!

Ponieważ aspi bywają inteligentni, więc zauważają, że rozpoznawanie innych przydaje się w życiu wyrabiają sobie ciekawe metody identyfikacji ludzi. Jedni rozpoznają po fryzurze (dramat po wizycie u fryzjera) inni potrafią zapamiętywać charakterystyczne ubrania, czasem rozpoznają po głosie… Ale rozpoznawanie i zapamiętywanie rysów twarzy bywa dla nich niedostępne.

Taka dysfunkcja zwana jest prozopagnozją.

Czytaj dalej „Rejestracja rysów i zapamiętywanie twarzy drugiej osoby”

Odczytywanie emocji na twarzy rozmówcy

Bardzo często człowiek przeciętny (czyli taki bez zaburzeń) rozmawiając z aspim (czyli człowiekiem z zespołem Aspergera) ma wrażenie, że aspi jest nieszczery. Zwykle aspi w czasie rozmowy patrzy wszędzie tylko nie na rozmówce, wykonuje dziwne, nerwowe ruchy, ma nienaturalny ton głosu.

Czytaj dalej „Odczytywanie emocji na twarzy rozmówcy”

Czy zespół Aspergera występuje u dziewcząt?

Jak najbardziej tak, choć są to przypadki dużo rzadsze. Nie jest wyjaśnione dlaczego dziewczęta wykazują objawy dużo rzadziej niż chłopcy, ale dysproporcja jest bardzo wyraźna.

Zazwyczaj u dziewcząt zespół Aspergera wygląda inaczej niż u chłopców. Oczywiście dzieje się tak zazwyczaj, nie ma 100% podziału na model dziewczęcy i chłopięcy. Na pierwszy rzut oka chłopcy wydają się być dziwaczni a dziewczynki niedojrzałe.

Dziewczęta z ZA wyraźnie nie nadążają za rówieśniczkami w rozwoju emocjonalnym. Kiedy rówieśniczki zaczynają interesować chłopcami one jeszcze żyją w świecie lalek. Kiedy rówieśniczki zaczynają flirty, one są zdziwione a nawet zniesmaczone. A kiedy rówieśniczki wchodzą w poważniejsze związki, one (choć nie wszystkie) zaczynają dostrzegać potrzebę pierwszych flirtów co nie zawsze kończy się pozytywnie, bo płeć przeciwna oczekuje od nich nieco bardziej dojrzałego zachowania.

Co to znaczy, że zaburzenie jest neurorozwojowe?

Rozwój układu nerwowego człowieka jest procesem długim i bardzo skomplikowanym. Bardzo wiele funkcji w naszych mózgach jest „zaprogramowanych genetycznie” i do obsługi tych funkcji istnieją wyspecjalizowane obszary. W odpowiednich momentach rozwoju człowieka te obszary dojrzewają i są w sposób naturalny uruchamiane.

Czytaj dalej „Co to znaczy, że zaburzenie jest neurorozwojowe?”

Jakie są przyczyny zespołu Aspergera?

Udowodniono, że w 90% przypadków ZA ma podłoże genetyczne (dziedziczenie). W pozostałych przypadkach zdarzają się:

  • Uszkodzenia okołoporodowe,
  • Toksoplazmoza,
  • Zatrucia w czasie ciąży,
  • Infekcje w czasie ciąży (opryszczka, ospa wietrzna),
  • Spontaniczne mutacje.

W części przypadków nie umiemy znaleźć przyczyny.

Czy można wyleczyć zespół Aspergera dietą?

Jak dotąd nie wynaleziono „diety na zespół Aspergera” tak samo jak nie ma „diety na autyzm” ani „diety na ADHD”. Czasem zdarza się, że niektóre zaburzenia metaboliczne dają podobne objawy jak autyzm czy ZA i wtedy dieta leczy dziecko, tyle że nie z ZA tylko likwiduje objawy zaburzenia metabolicznego – na przykład z nietolerancji glutenu lub kazeiny.

Oczywiście zła dieta może zaszkodzić każdemu dziecku, więc dziecku z ZA może zaszkodzić również. Dziecko karmione cukrem, kofeiną albo glutaminianem w dużej ilości będzie stawało na głowie niezależnie od zaburzeń neurorozwojowych. Choć wydaje się, że dzieci z ZA reagują mocniej na te napędzacze.

Wniosek jest prosty – dzieciom, jeżeli mają wykazują zaburzenia okołoautystyczne, należy wykonać badania metaboliczne, zbadać tolerancję glutenu, mleka, zbadać poziom pierwiastków typy wapń, magnez, potas, zbadać poziom hormonów tarczycowych. I jeżeli występują problemy z czymś to reagować, ale nie dręczyć dzieci dietą eliminacyjną „na wszelki wypadek”.